24 Kasım 2011 Perşembe

Yaşamak koca bir tabu ve artık yıkılması gerek!

Yaşamak..Nasıl garip bir sözcüktür!
İnsan dünyaya geldiği andan itibaren yaşıyor sayılır ama bence asıl yaşam ''kendin'' olabildiğin yerde başlar ve kendini kaybettiğinde,ruhunu daha iyi bir işe ya da eşe sattığında sonlanır. Mekanik insanlar huzmesi değil yaşamak,nefes bile almış sayılmamalılar bence.. Herkesin istediği ''aman bir işim olsun,evim olsun arabam olsun'' tarzında bir hayatken aslında istediğimiz bu şeyler bizi mekanikleştirmekten başka hiçbir işe yaramaz..Sanıyorum ki dünya kurulduğundan beri insanların tabuları var ve en büyük tabu tabiiki de yaşamak! İnsanlar hayatın onlara getirdiğini değil de kendi planlarını yaşamak da ne kadar ısrar ederse bu tabu da o kadar aşılmaz karışık bir hale gelecek..Hayat herkes içindir ve yaşanmak içindir. Ve yüce Tanrı planlarını bozarak aslında biz insanlara ders vermek ister bence..Aslına bakılırsa ben de planlar yapıyorum,herkes de yapıyor ama yanlış olan bunlara bel bağlamak..İnsan anı değerlendirmeli,gerçekten ''yaşamalı''. Kendini ve hayatını seven bir insanın başarısız olması imkansız gibi bir şey. Ben kendi hayatımı hayatın bana getirdikleriyle şekillendirmeyi tercih ederim çünkü ne olursa olsun bizim gücümüzün yetmeyeceği,planlarımızın ulaşamayacağı bir şeyler var bu dünyada..
 Örneğin seni seviyorum plansız,programsız..Seviyorum sadece ve bu acı verdiği kadar mutlu da ediyor beni..Çünkü ilk kez bir şeyleri planlamak önemsiz ve ilk kez kendi içimde saklanmadan apaçık itiraflarda bulunuyorum.Sevmek o kadar güzel bir şey ki! Sen beni sevmemişsin,umrunda değilmişim eğer bir gün bunları duyarsam bile inan hiç pişmanlık duymam.Çünkü hayat şu an bana gülümsüyor. Evet aslında çok yorgunum,bıkkınım ama içimde hala yaşadığımı hatırlatan hislerin olduğunu bilmek beni bir nevi mekanikleşmekten koruyor..Sen nasılsın bilmiyorum inan ki..Nasıl düşünürsün ne seversin hiç bilmem ama ben seni seviyorum! Ve ben sevince hayat güzelleşiyor. İnsan en ufak bir umut kırıntısı bulunca bırakmaz ya hani.. Ben de öyleyim işte..Şimdi fonda ''unutama beni'' çalıyor aslında hiç sevmem böyle şarkıları ama şimdi seviyorum..Bunu bana sen yaptın ve beni değiştirdiğin,güzelleştirdiğin için yüzbinlerce kez teşekkür ediyorum sana! Hayat bir tabu canım ve ben onu senin sayende yıkıyorum sanırım!..

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder